THE SLIMLINE SHUFFLERS zijn 4 Britse muzikanten uit Bristol: frontman / harpist Henry Slim, pianist Eric Arthur, drummer / zanger Max Harrison & bassist Adam Newton. Hun voorliefde voor New Orleans’ getinte R&B en oude blues kunnen ze moeilijk onder stoelen of banken steken. Dit blijkt al vanaf “Kansas City” van het bekende componisten duo, Jerry Leiber & Mike Stoller dat het openingsnummer is van ‘SUSPICIOUS BLUES’ (2023), hun debuut studio album. Het is een album met enkel covers, met een verzameling van “groten” als Professor Longhair, Son House, Willie Dixon en Tampa Red, die hen voor gingen én die hen vooral in de afgelopen 9 jaren inspireerden.

“Met virtuoos pianospel en verschroeiende mondharmonica is het gemakkelijk om je voor te stellen dat je geniet van een kom jambalaya tijdens een middernachtelijke boottocht op de Mississippi…”

De reis start met “Go to the Mardi Gras” van Henry Roeland "Roy" Byrd (1918-1980), beter gekend als Professor Longhair. Een bijna vanzelfsprekende keuze als opener, gezien deze Amerikaanse pianist en zanger beschouwd wordt als de grondlegger van de New Orleans-pianostijl: een Rhythm & Blues-variant met Caribische invloeden. De volgende “grote” blues man is Son House. Van hem kozen ze zijn bekende “Walking Blues”. Het is een van de (drie) nummers gezongen door Max. Van de wat te weinig bekende Ivory Joe Hunter is “I Almost Lost My Mind” een prachtige slow blues à la lettre en van Buddy Johnson is het midtempo nummer piano gedreven, “I’m Just Your Fool” dat je direct in stemming brengt. Dat frontman Slim naast harpist een begenadigd zanger wisten we ondertussen, maar ook Max schittert vocaal op het gekende “Georgia on My Mind” van het duo Hoagy Carmichael & Stuart Gorrell. Voor het Latino-getinte “Ramblers Blues” van Tampa Red en het aardig rockende  “The Blues What I Am” van Robert Brown weet Slim welke passende harmonica grooves hij uit zijn harmonica moet blazen. Op “The Blues What I Am”, “Hey Now Baby” van Roy Byrd en “Key to the Highway” van Charles Seegar & William Broonzy, nummers die daarna volgen, steeds met de bekwame hulp van pianist, Eric Arthur. Willie Dixon en zijn “My Babe” (de derde vocale inbreng van Max)en het rockende “Pontiac Blues” van Sonny Boy Williamson, waar mee afgesloten wordt, mochten hier niet ontbreken!

“With 'SUSPICIOUS BLUES' the blues lover will quickly discover that THE SLIMLINE SHUFFLERS is more than just about the music from in and around New Orleans…”

Eric Schuurmans

‘SUSPICIOUS BLUES’: tracklist: 01. Kansas City [Jerry Leiber / Mike Stoller] – 02. Go to the Mardi Gras [Roy Byrd (Professor Longhair)] - 03. Walking Blues [Son House] – 04. I Almost Lost My Mind [Ivory Joe Hunter] – 05. I’m Just Your Fool [Buddy Johnson] – 06. Georgia on My Mind [Hoagy Carmichael / Stuart Gorrell] – 07. Ramblers Blues [Tampa Red] – 08. The Blues What I Am [Robert Brown] – 09. Hey Now Baby [Roy Byrd] – 10. Key to the Highway [Charles Seegar / William Broonzy] – 11. So Swell When You’re Well [James Booker] - 12. My Babe [Willie Dixon] – 13.  Life  Is Just a Struggle [Frank Douglas / Chris Kenner] - 14. Pontiac Blues [Sonny Boy Williamson] | Composed by: as [noted] | Credits: Henry Slim: harmonica, vocs (exc. 3,6,12) / Eric Arthur: piano / Max Harrison: drums, vocs (3,6,12) / Adam Newton: bass

Discography THE SLIMLINE SHUFFLERS: Suspicious Blues [2023] |